jeden z wierszy dnia 21 stycznia 2025 r. w grupi literackiej CAFE POETICA
w rękach sitko
nic wielkiego - zwykłe
za drobne na rynku wspomnień
przyjaźń - miłość - wielkie słowa
przesypują się jak piasek
z dna pękniętej klepsydry
co zostanie
kruchy skrzyp piasku pod stopami
czy twarda grudka ziarna
pytania wiją się jak dym
z zapałki zgaszonej w pół zdania
nie widać odpowiedzi
w miłości to samo
patrzysz i już wiesz
plewy lotne - miękkie jak obietnice
ale ziarno
ziarno waży więcej niż noc
chcesz oddzielać
rób to ostrożnie bo każdy ruch
zadaje ranę
plewy pachną lekkością
ziarno śmierdzi potem
nie każdy chce je dźwigać
a jednak od tego co zostanie
zależy wszystko
przetrwanie zimy
człowiek
wiersz
otwierasz usta ale wiatr
zdmuchuje ci głos
za: https://www.facebook.com/groups/cafepoesis/posts/570157629342381/
